در باب نهی کسب درآمد از علم وفخر فروشی با علم :

🔻حدیث اول :
💠 عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ قَالَ سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص
سلیم بن قیس (صاحب کتاب اسرار آل محمد) از امیر المومنین و ایشان از پیغمبر اکرم( صلوات الله علیه ) روایت می کند:

💠مَنهُومانِ لا یَشبَعان…
دو گروه هستند که هر چه بخورند سیری ندارند.
(مَنهوم) یعنی خوش اشتها
شهوت در لغت  یعنی تمایل شدید .لفظ منهوم تقریبا مترادف با شهوت است.

💠طَالِبُ دُنْيَا وَ طَالِبُ عِلْمٍ ….
1️⃣دنیا طلبان
2️⃣و طالبان علم
(زگهواره تا گور دانش بجوی /فارغ التحصیلی معنا ندارد.)

💠فَمَنِ اقْتَصَرَ مِنَ الدُّنْيَا عَلَى مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَهُ سَلِمَ …
کسی که از دنیا به آنچه خدا برای او حلال کرده اکتفا کند با سلامت از این مسیر عبور می کند .

💠 وَ مَنْ تَنَاوَلَهَا مِنْ غَيْرِ حِلِّهَا هَلَكَ إِلَّا أَنْ يَتُوبَ أَوْ يُرَاجِعَ …
ولی اگر کسی از حرام دنیا استفاده کند هلاک میشود مگر اینکه توبه کند وبازگردد.

💠وَ مَنْ أَخَذَ الْعِلْمَ مِنْ أَهْلِهِ وَ عَمِلَ بِعِلْمِهِ نَجَا وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ الدُّنْيَا فَهِيَ حَظُّهُ.
کسی که علم را از اهلش بگیرد و به علم عمل کند نجات می یابد وکسی که از علم دنیا را طلب کند دنیا بهره اوست.

🔰🔰 نکات مهم🔰🔰

✳️دوگروه سیری نا پذیرند :
۱)دنیا طلبان
۲)طالبان علم

✳️ علم لذتی دارد که انسان را به دنبال خود می کشد واصلا سیر نمی شود.
اگر کسی لذتی از علم نبرد ومشتاق علم نباشد یعنی اصلا علم را نچشیده .

✳️ راه مقابله با دنیا طلبی زهد است.
🔺امیر المومنین( صلوات الله علیه)فرمود:بالاترین ثروتی که هر کس می تواند به دست آورد زهد ،قناعت واکتفا کردن به چیزی است که دارد .

✳️ در حدیث همه دنیا نهی نشده .و استفاده از دنیای حلال مجاز شمرده شده .آنچه مذمت شده دنیای حرام است.
🔺امیر المومنین (صلوات الله علیه)در نهج البلاغه می فرمایند :
مصلي ملائکه الله و مهبط وحي الله و متجر اولياء الله
دنيا عبادتگاه فرشتگان، جايي است که در آن وحي بر پيامبران مي‏رسيد و تجارت‏خانه‏ي سوداگران قيامت است.
(ثروتمندی منافاتی با زهد ندارد وقتی که این ثروت وسیله ای باشد برای به دست آوردن آخرت)
دنیای مذموم دنیای حرام است.

✳️ کسی که مرتکب حرام شد دو کار باید انجام دهد :
۱)توبه
۲)مراجعه وبازگشت
هر کار حرام وگناهی دو جنبه دارد :
۱)جنبه حق الله بودن که با توبه کردن ادا میشود
۲)جنبه حق الناس بودن که باید جبران شود وحق به صاحب حق باز گردد و توبه کافی نمی باشد.
‌[أَنْ يَتُوبَ أَوْ يُرَاجِعَ]

✳️ علم به دو شرط نجات دهنده است:
۱)دریافت علم از اهل علم[أَخَذَ الْعِلْمَ مِنْ أَهْلِهِ]
۲)عمل به علم[وَ عَمِلَ بِعِلْمِهِ]

✳️قسمت ابتدایی حدیث شریف در حکمت ۴۰۵نهج البلاغه هم آمده .

🔻حدیث دوم :

💠عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ أَرَادَ الْحَدِيثَ لِمَنْفَعَةِ الدُّنْيَا…
امام صادق (علیه السلام)فرمود :کسی که روایت وحدیث را برای رسیدن به منفعت دنیا بیاموزد،

💠لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي الْآخِرَةِ نَصِيبٌ…
برای او در آخرت هیچ نصیب وبهره ای وجود ندارد.

💠 وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ خَيْرَ الْآخِرَةِ أَعْطَاهُ اللَّهُ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.
وکسی که  خیر آخرت را به وسیله علم آموزی اراده کند، خدا خیر دنیا وآخرت را به او عطا می کند.

🔰🔰 نکات مهم 🔰🔰

✳️برخی خیر دنیا را در مقابل خیرت آخرت قرار میدهند به نحوی که اگر خیر آخرت را به دست بیاری از خیر آخرت بی‌بهره میمانی و اگر خیر آخرت را به دست آوری خیر دنیا را از دست خواهی داد، ولی بنا براین روایت کسی که نیتش آخرت و رضای خدا باشد دنیا را نیز به دست می‌آورد. [أَعْطَاهُ اللَّهُ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.]

✳️ نیت در انجام هر کار باید الهی باشد.مخصوصا علم آموزی که نیت در تأثیر گذاری آن موضوعیت دارد .

✳️ لفظ خیر با مال دنیا متفاوت است گاهی چیزی مال هست ولی خیری ندارد و گاهی چیزی مال نیست (فقر است)ولی خیر در آن هست.[ وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ خَيْرَ الْآخِرَةِ أَعْطَاهُ اللَّهُ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.]

✳️ خیر عمومیت دارد و فقط شامل مال دنیا نمیشود .

🔻حدیث سوم :

💠 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ أَرَادَ الْحَدِيثَ لِمَنْفَعَةِ الدُّنْيَا لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي الْآخِرَةِ نَصِيبٌ.
کسی که هدفش از علم بهرهکندی از خیر دنیا باشد برای او از اخرت بهره ای نیست.
(این حدیث شریف مختصر حدیث دوم است .)

🔻 حدیث چهارم :

💠 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا رَأَيْتُمُ الْعَالِمَ مُحِبّاً لِدُنْيَاهُ فَاتَّهِمُوهُ عَلَى دِينِكُمْ…
امام صادق (علیه السلام)فرمودند:
اگر عالمی را دیدید که به دنیا محبت دارد اورا در مورد دین داری خود متهم کنید .[فَاتَّهِمُوهُ]

💠 فَإِنَّ كُلَّ مُحِبٍّ لِشَيْ‏ءٍ يَحُوطُ مَا أَحَبَّ…
هر محبی حول چیزی می گردد[يَحُوطُ] که آن را دوست دارد .

  💠وَ قَالَ ص أَوْحَى اللَّهُ إِلَى دَاوُدَ ع لَا تَجْعَلْ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ عَالِماً مَفْتُوناً بِالدُّنْيَا…
وفرمود:خدای متعال به داوود(علیه السلام)وحی فرستاد که بین من وبین خود عالمی را که فتنه زده و دنیا طلب است را واسطه نکن .
(این سخن از احادیث قدسی است)

💠فَيَصُدَّكَ عَنْ طَرِيقِ مَحَبَّتِي…
چون تورا از راه محبت من میگیرد[فَيَصُدَّكَ] .

💠فَإِنَّ أُولَئِكَ قُطَّاعُ طَرِيقِ عِبَادِيَ الْمُرِيدِينَ
پس آنها راه زن[قُطَّاعُ] راه بندگان من هستند .

💠إِنَّ أَدْنَى مَا أَنَا صَانِعٌ بِهِمْ أَنْ أَنْزِعَ حَلَاوَةَ مُنَاجَاتِي عَنْ قُلُوبِهِمْ.
کمترین کاری که با آنها می کنم این است که شیرینی مناجاتم را در قلب هایشان ریشه کن می کنم.

🔰🔰نکات مهم🔰🔰
✳️دین عاشقانه ارزشمند است نه دینی که از روی ترس و اجبار باشد، عالمان دنیا طلب محبت  و عشق به خدا را از مردم میگیرند.
🔺در رابطه عشق خدا به بندگان روایت است از حضرت داوود :
لَو يَعلَمُ المُدبِرونَ عَنّي كَيفَ انتِظاري لَهُم ورِفقي بِهِم وشَوقي إلى تَركِ مَعاصيهِم لَماتوا شَوقا إلَيَّ ، وتَقَطَّعَت أوصالُهُم مِن مَحَبَّتي
اگر آنان كه از من رويگردان شده اند ، مى دانستند كه چگونه در انتظارشان هستم و چه مهرى نسبت به آنان دارم و چه قدر مشتاقم كه معصيتشان را ترك كنند ، از اشتياق من مى مردند و در راه محبّتم ، بند از بندشان جدا مى شد .

✳️ از عالمان دنیا طلب پرهیز کنید وبه فتوای آنها عمل نکنید .

✳️ محبت داشتن نسبت به هر چیز انسان را به سوی همان چیز سوق می دهد .

✳️ بزرگترین آفت عالمان دنیا طلب این است که محبت مردم نسبت به خدارا می دزدند .[قُطَّاعُ طَرِيقِ عِبَادِيَ الْمُرِيدِينَ ]

حضرت در نامه 53 به مالک فرمود تا میتوانی تلاش کن چرا که فَإِنَّ هَذَا الدِّينَ قَدْ کَانَ أَسِيراً فِي أَيْدِي الاَْشْرَارِ، يُعْمَلُ فِيهِ بِالْهَوَى، وَتُطْلَبُ بِهِ الدُّنْيَا.
همانا اين دين در دست بدكاران اسير گشته بود، كه با نام دين به هوا پرستى پرداخته، و دنياى خود را به دست مى آوردند. (این دین مدتها در دست خلفایی بود که هر روز فتوای جدیدی متناقض با قرآن میدادند.)

✳️ نچشیدن لذت مناجات خدا عذاب الهی است .
‌نماز چیست ذکر خدا است، (اقم الصلاة لذکري).
🔺در روایت است وقتی که امیرالمومنین در اقامه نماز به عبارت قد قامت الصلاة میرسید میفرمود قد قامت الزیارة( برای زیارت خدا برخیزید)

اگر این چنین به نماز بنگریم در این صورت است که حلاوت نماز را خواهیم چشید.
امثال سید ابن طاووس و سید بحر العلوم وقتی نیمهشب در سرمای شدید با آب سرد وضو میگرفتند میفرمودند: أین الملوک وأین ابناء الملوک؟ پادشاهان و شاهزادگان کجایند تا لذتی که من از این عبادت میبرم را ببینند.

✳️ کمترین عذاب الهی برای عالمان دنیا طلب محرومیت از چشیدن حلاوت و شیرینی  مناجات با خداست .
🔺در دعای جوشن کبیر میخوانیم :
یا من ذکره حلو
ای کسی که یاد او شیرین است.

(ما این شیرینی را نچشیده ایم و فقط در سختی ها و مشکلات و تلخی های زندگی از خدا یاد کرده‌ایم. نباید اسم خدا را به این لحظات محدود نماییم. )