💠وَ قَالَ (علیه السلام): لَا وَ الَّذِي أَمْسَيْنَا مِنْهُ فِي غُبْرِ لَيْلَةٍ دَهْمَاءَ
نه، سوگند به خدایی که به سبب و مدد او در باقی مانده شب [غُبرِلَیلَة] تاریک و سیاه [دَهْمَاءَ] باقی ماندیم.

💠تَكْشِرُ عَنْ يَوْمٍ أَغَرَّ
پرده ی این شب تاریکی کنار میرود[تَكْشِرُ] و روز روشنی [أَغَرَّ] نمایان میشود،
«تَكْشِرُ» از ريشه «كَشْر» (بر وزن نشر) به معناى كنار رفتن لبها براى خنديدن

💠 مَا كَانَ كَذَا وَ كَذَا
سوگند به این خدا هرگز چنين و چنان نبوده است.

✅️فصاحت و بلاغت حتی در قسم یاد کردن.
امیرالمومنین در این حکمت قسم یاد میکند، قسمی که خود بسیار قابل توجه و زیباست.
قسم به کسی که ما را در باقیمانده شب های سیاه و ظلمانی نگه داشت، عاقبت این شب سیاه لبخندی میزند و سفیدی دندان های بلورین او نمایان خواهد شد.
به تعبیر نظامی گنجوی:
در نومیدی بسی امید است /
پایان شب سیه سپید است

♻️در مکتب ومرام امیر المومنین ، بعد از تاریکی ها خورشید حق، طلوع خواهد کرد.
امیرالمومنین درخطبه ۱۶ فرمود:
حَقٌّ وَ بَاطِلٌ وَ لِكُلٍّ أَهْلٌ
حق وباطلی وجود دارد وبرای هر کدام اهل وطرفدارانی است.
فَلَئِنْ أَمِرَ الْبَاطِلُ لَقَدِيماً فَعَلَ
اگر باطل حکومت کند جاى تعجّب نيست از دير زمانى چنين بوده است
وَ لَئِنْ قَلَّ الْحَقُّ [لَرُبَّمَا] فَلَرُبَّمَا وَ لَعَلَّ
و اگر حق و پيروانش کم باشند نگران نباشيد چه بسا افزوده گردند و بر لشگر باطل پيروز شوند بکوشيد و از فرصتها استفاده کنيد
وَ لَقَلَّمَا أَدْبَرَ شَيْ‏ءٌ فَأَقْبَل‏
چه اين که کمتر مى شود چيزى پشت کند و بارديگر باز گردد.

✳️حق و باطلى وجود دارد و براى هر کدام اهل و طرفدارانى است، اگر باطل حکومت کند جاى تعجّب نيست از دير زمانى چنين بوده است و اگر حق و پيروانش کم باشند نگران نباشيد چه بسا افزوده گردند و بر لشگر باطل پيروز شوند بکوشيد و از فرصتها استفاده کنيد چه اين که کمتر مى شود چيزى پشت کند و بار ديگر باز گردد!
از قرن سوم به بعد کتاب هایی نوشته شد با عنوان “الفرج بعد الشده” که در آنها به نجات و رهایی در لحظات سخت و گرفتاری اشاره ای شده .

♻️همانگونه که حضرت در حکمت ۳۵۱ میفرماید:
عِنْدَ تَنَاهِي الشِّدَّةِ تَكُونُ‏ الْفَرْجَةُ
وقتی هم که سیاهی و ظلمت و تاریکی به اوج خود برسد فرجی حاصل میشود و صبح پدیدار میگردد.
وَ عِنْدَ تَضَايُقِ حَلَقِ الْبَلَاءِ يَكُونُ الرَّخَاء
وقتی حلقه های بلا تنگ شدند، انسان را درخودشان قرار دادند، رخاء وآسایش وآرامش می رسد.
 
💠 لَا وَ الَّذِي أَمْسَيْنَا مِنْهُ فِي غُبْرِ لَيْلَةٍ دَهْمَاءَ
نه، سوگند به كسى مانده به سبب و مدد او در باقی مانده شب تاریک.

💠 تَكْشِرُ عَنْ يَوْمٍ أَغَرَّ
پرده ی این شب تاریکی کنار میرود و روز روشنی نمایان میشود.
علاوه بر اصل قسم که بسیار است، حضرت در پایان حکمت میفرماید:

💠مَا كَانَ كَذَا وَ كَذَا
سوگند به این خدا هرگز چنين و چنان نبوده است.
در اینکه مقصود از کذا و کذا چیست بین شارحان نظراتی وجود دارد:

📗 الف. ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه می گوید:  کلام حضرت یا تفال به خیر زدن است، یا خبر از آینده دادن.
طبق نظر ابن ابی الحدید در واقع حضرت می فرماید روزگار چنین نخواهد ماند و اوضاع روشن و سفید خواهد شد.

📗ب. آیت الله مکارم نظر دیگری دارند،
و می فرماید: این جملات در مورد بعثت و رسالت رسول الله است. ظلمت زمان جاهلیت با آمدن نور رسالت و نبوت پیامبر از بین رفت.
در بخش های مختلفی از نهج البلاغه در مورد این حقیقت مطالب زیادی بیان شده است.

❇️امیر المومنین درخطبه ۲۶ می فرمایند:
إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى‏ بَعَثَ مُحَمَّداً ص نَذِيراً لِلْعَالَمِينَ وَ أَمِيناً عَلَى التَّنْزِيلِ وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ
آن وقتی که خداوند پیامبر را مبعوث کردشما مردم عرب،
عَلَى شَرِّ دِينٍ وَ فِي شَرِّ دَارٍ
در بدترین روش وآیین ودربدترین موقعیت مکانی بودید.
مُنِيخُونَ بَيْنَ حِجَارَةٍ خُشْنٍ  وَ حَيَّاتٍ صُمٍّ
شما در بین سنگلاخها وبین مارهای گزنده زندگی می کردید.
تَشْرَبُونَ الْكَدِرَ
آبهای کدر وآلوده ومسموم می نوشیدید،
وَ تَأْكُلُونَ الْجَشِبَ
غذاهای ناگوار می خوردید،
وَ تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ
خونهای خودتان را می ریختید
وَ تَقْطَعُونَ أَرْحَامَكُمْ
وبه قوم وخویش خود رحم نمی کردید. …

♻️درخطبه ۲ فرمود:
وَ النَّاسُ فِي فِتَنٍ انْجَذَمَ فِيهَا حَبْلُ الدِّينِ وَ تَزَعْزَعَتْ سَوَارِي الْيَقِين
خداوند پيامبرش را در زمانى فرستاد که مردم در فتنه ها گرفتار بودند; فتنه هايى که رشته دين در آن گسسته و ستونهای ايمان و يقين متزلزل شده بود.
وَ اخْتَلَفَ النَّجْرُ وَ تَشَتَّتَ الْأَمْرُ وَ ضَاقَ الْمَخْرَجُ وَ عَمِيَ الْمَصْدَرُ،
اصول اساسى فطرت و ارزشها دگرگون گشته و امور مردم پراکنده و متشتّت، راه هاى فرار از فتنه ها بسته و پناهگاه و مرجع، ناپيدا بود.
فَالْهُدَى خَامِلٌ وَ الْعَمَى شَامِلٌ،
در چنين محيطى هدايت، فراموش شده و گمراهى و نابينايى، همه را فرا گرفته بود.
عُصِيَ الرَّحْمَنُ وَ نُصِرَ الشَّيْطَانُ وَ خُذِلَ الْإِيمَانُ
در چنين شرايطى خداوند رحمان معصيت مى شد و شيطان يارى مى گرديد و ايمان، بدون يار و ياور مانده بود.

📗ج. سومین نظر در مورد جمله ( کذا و کذا) حضرت : یک نظر که به ذهن میرسد این است که حضرت به حکومت خودشان اشاره کرده اند. یعنی ظلمت ها و تلخی های حکومت خلفا پایدار نبود و با درخشیدن حکومت عدل علوی، سپیده صبح درخشید.

♻️درخطبه ۳ فرمود:
حَتَّى مَضَى الْأَوَّلُ …
اين وضع همچنان ادامه داشت تا نفر اوّل به راه خود رفت .
فَيَا عَجَباً بَيْنَا هُوَ يَسْتَقِيلُهَا فِي حَيَاتِهِ إِذْ عَقَدَهَا لِآخَرَ بَعْدَ وَفَاتِهِ،
راستى عجيب است او که در حيات خود از مردم درخواست مى کرد عذرش را بپذيرند و از خلافت معذورش دارند خود به هنگام مرگ، عروس خلافت را براى ديگرى کابين بست.
لَشَدَّ مَا تَشَطَّرَا ضَرْعَيْهَا،
چه قاطعانه پستانهاى اين ناقه را هر يک به سهم خود دوشيدند.
فَصَيَّرَهَا فِي حَوْزَةٍ خَشْنَاءَ يَغْلُظُ كَلْمُهَا وَ يَخْشُنُ مَسُّهَا وَ يَكْثُرُ الْعِثَارُ فِيهَا وَ الِاعْتِذَارُ مِنْهَا،
سرانجام آن را در اختيار کسى قرار داد که جوّى از خشونت و سختگيرى بود با اشتباه فراوان و پوزش طلبى.
فَصَاحِبُهَا كَرَاكِبِ الصَّعْبَةِ
کسى که با اين حوزه خلافت سر و کار داشت به کسى مى ماند که بر شتر سرکشى سوار گردد،
إِنْ أَشْنَقَ لَهَا خَرَمَ وَ إِنْ أَسْلَسَ لَهَا تَقَحَّمَ،
اگر مهار آن را محکم بکشد پرده هاى بينى شتر پاره مى شود و اگر آن را آزاد بگذارد در پرتگاه سقوط مى کند.
فَمُنِيَ النَّاسُ لَعَمْرُ اللَّهِ بِخَبْطٍ وَ شِمَاسٍ وَ تَلَوُّنٍ وَ اعْتِرَاضٍ،
به خدا سوگند به خاطر اين شرايط، مردم گرفتار عدم تعادل و سرکشى و عدم ثبات و حرکات نامنظم شدند.
فَصَبَرْتُ عَلَى طُولِ الْمُدَّةِ وَ شِدَّةِ الْمِحْنَةِ.
من که اوضاع را چنين ديدم صبر و شکيبايى پيشه کردم، با اين که دورانش طولانى و رنج و محنتش شديد بود.

📗د. چهارمین نظردر جمله حضرت: مرحوم فیض الاسلام وبرخی از شارحین نهج البلاغه فرمودند: این جملات اشاره دارد به حکومت امام زمان علیه السلام.
مقصود از کذا و کذا  یعنی چنین نبوده است که اراده و خواست خدا بر آن باشد که همواره مردم در تاریکی ضلالت و گمراهی بدعتهای مخالفین به سر برند، بلکه در زمان دولت حقه و پیدایش امام زمان عجل الله فرجه به حقایق اسلام آشنا شده از تاریکی رهائی یابند که این شب را سحر در پیش و این سحر را صبح نزدیک است .

⏪ تاریکی زمان غیبت :
درحکمت ۱۰۲ فرمود:
يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يُقَرَّبُ فِيهِ إِلَّا الْمَاحِلُ
زمانى بر مردم فرا مى‌رسد كه تنها حيله‌گرانِ سخن‌چين، مقرّبند،
وَ لَا يُظَرَّفُ فِيهِ إِلَّا الْفَاجِرُ
وتنها فاجرانِ بدكار، کاردان و زیرک شمرده مى‌شوند،
وَ لَا يُضَعَّفُ فِيهِ إِلَّا الْمُنْصِفُ
و افراد باانصاف، ضعيف و ناتوان محسوب خواهند شد؛
يَعُدُّونَ الصَّدَقَةَ فِيهِ غُرْماً 
در آن زمان كمك به نيازمندان خسارت و ضرر،
وَ صِلَةَ الرَّحِمِ مَنّاً
و صله رحم كه حق مسلم خويشاوندان است منت ،
وَ الْعِبَادَةَ اسْتِطَالَةً عَلَى النَّاسِ
و عبادت كه وظيفه هر انسانى در پيشگاه خداست، وسيله برترى‌جويى بر مردم خواهد بود.

❇️ امام عسکری علیه السلام فرمود:
أما إنَّ له غَیبَةً یَحارُ فیها الجاهِلون و یَهلِکُ فیها المُبطِلونَ وَ یَکذِبُ فیها الوَقّاتونَ.
بدانید همانا برای فرزند من غیبتی است که نادان ها در آن به حیرت می افتند و اهل باطل در آن به هلاکت می رسند و کسانی که برای ظهور وقت تعیین می کنند، دروغ می گویند.
خیلی از شیعیان و دوستداران حضرت هم دچار جهل و انکار میشوند

❇️امام صادق علیه السلام فرمود:
کیف اَنتم إذا صِرتُم فی حالٍ لا تَرَونَ فیها اِمامَ هدَیً و لا عَلَماً یُری؟ فَلا یَنجُو مِن تِلکَ الحیرَةِ اِلّا من دَعا بِدُعاء الغَریقِ.
شما چگونه هستید آنگاه که در وضعیتی قرار می گیرید که در آن پیشوای هدایتی و نشانه ی آشکاری نمی بینید؟
فَلا یَنجُو مِن تِلکَ الحیرَةِ اِلّا من دَعا بِدُعاء الغَریقِ.
پس کسی جز آنان که دعای غریق را بخوانند، از آن حیرت و سرگردانی نجات پیدا نمی کند.

♻️دوران غیبت، دوران یتیمی آل محمد است. پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:
أَشَدُّ مِنْ يُتْمِ الْيَتِيمِ الَّذِي انْقَطَعَ عَنْ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ يُتْمُ يَتِيمٍ انْقَطَعَ عَنْ إِمَامِهِ
سختتر از يتيمى كه پدرش را از دست داده ، يتيمى كسى است كه از امام خود بريده شده
وَ لَا يَقْدِرُ عَلَى الْوُصُولِ إِلَيْهِ وَ لَا يَدْرِي كَيْفَ حُكْمُهُ فِيمَا يُبْتَلَى بِهِ مِنْ شَرَائِعِ دِينِهِ
و توان دسترسى به او را ندارد و حكم مسائل دينى مورد ابتلايش را نمى داند.
أَلَا فَمَنْ كَانَ مِنْ شِيعَتِنَا عَالِماً بِعُلُومِنَا وَ هَذَا الْجَاهِلُ بِشَرِيعَتِنَا- الْمُنْقَطِعُ عَنْ مُشَاهَدَتِنَا يَتِيمٌ فِي حَجْرِه
بدانيد كه هر كس از شيعيان ما به علوم ما آگاه باشد، اين شخصى كه به شريعت ما آگاه نيست و دسترسى به ما ندارد، همچون يتيمى است در دامان او.
ِ أَلَا فَمَنْ هَدَاهُ وَ أَرْشَدَهُ وَ عَلَّمَهُ شَرِيعَتَنَا كَانَ مَعَنَا فِي الرَّفِيقِ الْأَعْلَى‏
بدانيد كه هر كس او را هدايت و ارشاد كند و شريعت و احكام ما را به او بياموزد، در جمع بهشتيان برين با ما خواهد بود.

⏪توصیه به صبر در دوران غیبت نشان دهنده سختی و تاریکی آن است.
از امام صادق (ع) روایت شده است:
ما اَحسَنَ الصَّبرَ و انتظارَ الفرجِ…
فعلیکم بالصَّبرِ.
چقدر صبر همراه با انتظار فرج خوب و زیباست!…
بر شماست صبر کردن.
إنما یَجییءُ الفَرَجُ عَلی الیأسِ.
جز این نیست که فرج در هنگام ناامیدی فرا می رسد.
اِنَّ هذا الاَمرَ لا یَأتیکُم إلّا بَعدَ إیاسٍ. (امر فرج امام زمان برای شما محقق نمی شود مگر بعد از ناامیدی.
  لا وَاللهِ حَتّی تُمَیِّزوا.
نه به خدا قسم محقّق نمی شود تا اینکه خوب و بد شما از هم جدا شوید.
لا وَاللهِ حتّی تُمحَّصُوا
نه به خدا قسم محقّق نمی شود مگر این که از ناخالصی ها پاک بشوید.

♻️ فضای کلی پیش از ظهور حضرت را میتوان روزگار سختی و گرفتاری دانست. روزگاری که نورانیت معنویت و اطاعت و نصرت حق از جامعه پاک شده است.

♻️ نور ظهور بعد از تاریکی ها؛ زیبایی های ظهور:
زیبایی های ظهور بسیار است. همانگونه که در ذیل حکمت ۲۰۹ اشاره کردیم.

✅️ ظهور امام، مساوی با همه خوبیهاست،چه مادی و چه معنوی، دنیوی واخروی، فردی واجتماعی

✅️ ظهور، نور است، زیبایی وجمال است،هدایت واصلاح دلهاست.

✅ ظهوروفور نعمت ها:
پیامبر در مورد دوران ظهور و حکومت امام زمان میفرماید:
تُنَعَّمُ أُمَّتِی فِی زَمَانِهِ نَعِیماً لَمْ یُنَعَّمُوا مِثْلَهُ قَطُّ
امتم در زمان او چنان غرق در نعمت می شوند که قبل از آن هرگز آن طور نبوده باشند.
یُرْسَلُ السَّمَاءُ عَلَیْهِمْ مِدْرَاراً وَ لَا تَحْبِسُ الْأَرْضُ شَیْئاً مِنْ نَبَاتِهَا 
زمین، خوردنی های معادن و گنجینه های خود را آشکار می سازد و چیزی از آنها را باقی نمی گذارد.

✅ظهور طولانی شدن عمرها:
امام صادق در مورد طولانی شدن عمرها در زمان حضرت میفرماید:
وَ عَاشَ الرَّجُلُ فِی زَمَانِهِ أَلْفَ سَنَة
هر کسی در آن زمان هزار سال عمر میکند.

✅ ظهور شفای بیماران :
امام باقر علیه السلام فرمود:
مَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی مِنْ ذِی عَاهَةٍ بَرَأَ وَ مِنْ ذِی ضَعْفٍ قَوِیَ
هر کسی زمان ظهور را درک کند اگر بیمار باشد سالم میشود و اگر ضعف و نقصی داشته باشد قوت میگیرد.
امام باقر(ع) فرمود:
وَ لَا یَبْقَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَعْمَى
همه کورها بینا می شوند
وَ لَا مُقْعَدٌ (زمین گیر) وَ لَا مُبْتَلًى إِلَّا کَشَفَ اللَّهُ عَنْهُ بَلَاءَه‏
کسی زمینگیر نیست. بیماران، زمین گیر، آنهایی که فلج هستند، به برکت امام‌عصر سالم می شوند.

✅ ظهور هدایت و اصلاح دلها:
حضرت در  خطبه ۱۳۸ فرمود:
یَعْطِفُ الْهَوَى عَلَى الْهُدَى، إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى
امام زمان هوای نفسانی را مطیع وهدایت میکند در زمانی که هدایت پیرو هوا و هوس شده.

🔻نکته۱ :
همه چیز را از خدا بدانیم.
لَا وَ الَّذِي أَمْسَيْنَا مِنْهُ فِي غُبْرِ لَيْلَةٍ دَهْمَاءَ نه، سوگند به خدایی که به سبب و مدد او در باقی مانده شب تاریک گذر کردیم. تَكْشِرُ عَنْ يَوْمٍ أَغَرَّ
پرده ی این شب تاریکی کنار میرود و روز روشنی نمایان میشود،
از لفظ “منه” استفاده میشود که تحول و تغییر به مدد الهی انجام میشود.

❎ ما هم باید همه چیز را از خدا بدانیم. در خطبه ۱۹۷ داریم:
وَ لَقَدْ عَلِمَ الْمُسْتَحْفَظُونَ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) أَنِّي لَمْ أَرُدَّ عَلَى اللَّهِ وَ لَا عَلَى رَسُولِهِ سَاعَةً قَطُّ اصحاب و ياران راز دار پیامبر به خوبى مى دانند که من هرگز به معارضه با احکام و دستورات خدا و پيامبرش بر نخواستم بلکه پيوسته چشم بر امر و گوش بر فرمان بودم،
وَ لَقَدْ وَاسَيْتُهُ بِنَفْسِي فِي الْمَوَاطِنِ الَّتِي تَنْكُصُ فِيهَا الْأَبْطَالُ وَ تَتَأَخَّرُ فِيهَا الْأَقْدَامُ،
من با جان خود در صحنه هاى نبردى که شجاعان فرار مى کردند و گام هايشان به عقب بر مى گشت او را يارى کردم.
نَجْدَةً أَكْرَمَنِي اللَّهُ بِهَا.
اين شجاعتى است که خداوند مرا به آن اکرام فرمود.

🔰درنامه ۲۸ امیرالمومنین،
(وقتی معاویه خواست از خودش وطایفه اش تعریف کند،)فرمود:
بسیاری در راه خداشهید دادند، ولی اگر یک نفر از خاندان ما شهید شود، میشود حمزه سید الشهداء،
بسیاری جانباز شدند، ولی از خاندان ما اگر کسی جانباز شود، جعفر طیار می شود.حضرت میتوانست بگوید برادرم جعفر، ولی حضرت همه چیز را از خدا میداند. بعد حضرت فرمود:
وَ لَوْ لَا مَا نَهَى اللَّهُ عَنْهُ مِنْ تَزْكِيَةِ الْمَرْءِ نَفْسَهُ لَذَكَرَ ذَاكِرٌ فَضَائِلَ جَمَّةً تَعْرِفُهَا قُلُوبُ الْمُؤْمِنِينَ
اگرنبود که خداوند از خودستایی نهی فرموده ، هر آینه گوینده انبوهی از فضایل را می گفت که دلهای مومنان با آنها آشناست.

❎ همه چیز را از خدا بدانیم و برای هدایت دلها نیز به خدا متوسل شویم.
در روایات داریم که:
کان صلّى اللّه عليه و آله سلّم يحلف:«لا و مقلّب القلوب».
پیامبر هرگاه میخواست برای تاکید مطلبی قسم یاد کند، به ” مقلب القلوب” بودن خدا قسم یاد میکرد.
یعنی برای اینکه شما حرف مرا بپذیرید باید دلتان منقلب و دگرگون شود و این  دگرگون کردن دل کار خداست.

🔻نکته ۲:
دستگیری از انسان مضطر
لَا وَ الَّذِي أَمْسَيْنَا مِنْهُ فِي غُبْرِ لَيْلَةٍ دَهْمَاءَ
نه، سوگند به كسى مانده به سبب و مدد او در باقی مانده شب تاریک.
تَكْشِرُ عَنْ يَوْمٍ أَغَرَّ
پرده ی این شب تاریکی کنار میرود و روز روشنی نمایان میشود.

✅پایان شب سیه سفید است…
در لحظات سختی که همه راه ها به ظاهر بر روی انسان بسته شده اند، هنوز امید و امیدواری باید در دل انسان زنده باشد و دست لطف خدا و امام زمان را بالای سر خود ببیند.

📚 مرحوم آیت الله ری شهری در کتاب “خاطره های آموزنده” مینویسند:
در زمانهای قدیم که شرایط حج مثل امروز نبود و کاروانی در میان نبوده است افراد باید همدیگر را پیدا میکردند و به حج میرفتند.
شخصی میگوید: در ایام حج ما چند نفر شدیم تا کامیونی را اجاره کنیم و به جُحفه برویم. در سفری بین سال های 1335 تا 1340 شمسی،
با گروهی حرکت کردیم. شب هنگام به «رابغ» رسیدیم و از آنجا به طرف جحفه حرکت کردیم. راننده ادعا می کرد که راه را بلد است. جاده ها خاکی بود، احساس کردیم که به طور غیر متعارف جلو می رود، پس از قدری که رفت، یک مرتبه ایستاد و با رنگ پریده گفت: راه را گم کرده ایم!
تعدادی از مسافران، خواب و تعدادی هم بیدار بودند. چاره ای جز این که به حضرت ولی عصرعجل الله تعالی فرجه متوسل شویم، نداشتیم. هیچ چراغ و نشانی جز ستاره ها پیدا نبود.
وقتی همگی سه مرتبه تکرار کردیم
«یا صاحب الزمان أدرِکنی»،
جوان عربی را دیدیم که از رکاب ماشین، بالا آمد و گفت: «أنا دلیلُکم»
و ماشین حرکت کرد. پس از چند دقیقه که تپه ها را دور زد، ما را به مقصد رساند و به مجرّد رسیدن، از ماشین پیاده و غایب شد
حضرت امروز هم دستگیر ما هستند.

اللهم اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره