بسم الله الرحمن الرحیم
شرح حکمتها
💢 حکمت ۲31 💢
وَ قَالَ عَليهِ السَّلامُ
فِي قَوْلِهِ تَعَالَى: (إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الإِحْسانِ) الْعَدْلُ: الإِنْصَافُ، وَ الإِحْسَانُ: التَّفَضُّلُ
امام (عليه السلام) در تفسير آيه شريفه (إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الإِحْسانِ) فرمود:
عدالت همان رعايت انصاف (و پرداختن حق مردم) و احسان به معناى نيکى بيشتر (از حد انصاف) است
🔸انَ اللهَ یأمُرُ بالعدلِ و الاحسانِ ،
العدل : الا.ِنصاف
والاحسانُ : التفضُل
همانا خداوند امر کرده به عدل و احسان وادای حقوق
واز سه کار فحشا ، بغی و ظلم نهی کرده.
«آیه ۹۲ نحل »
از امام سوال کردند عدل و احسان چیست؟
فرمود عدل انصاف ،و احسان تفضل است.
نظرات در مورد عدل و احسان:
عدل انجام واجبات – احسان مستحبات
عدل توحید ، ریشه و اساس – احسان تکالیف و اعمال
عدل رابطه ظاهر و باطن و شبیه بهم بودن – احسان باطن از ظاهر بهتر باشد.
تفسیر امام, عدل همان انصاف است.
انصاف همان نصف
در هر امری نصف سهم خود ، و نصف برای دیگران ، و به حق دیگران دستبرد زده نشود.
والاحسانُ : تفضل که بالاتر از عدل است کمی از حق خود بیشتر به دیگران داده شود.
خود در سختی و دیگران در آسایش ، خواه بدانند و تشکر کنند یا اصلا ندانند.
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح حکمتها
💢 حکمت ۲31 💢
وَ قَالَ عَليهِ السَّلامُ
فِي قَوْلِهِ تَعَالَى: (إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الإِحْسانِ) الْعَدْلُ: الإِنْصَافُ، وَ الإِحْسَانُ: التَّفَضُّلُ
امام (عليه السلام) در تفسير آيه شريفه (إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الإِحْسانِ) فرمود:
عدالت همان رعايت انصاف (و پرداختن حق مردم) و احسان به معناى نيکى بيشتر (از حد انصاف) است
🔸انَ اللهَ یأمُرُ بالعدلِ و الاحسانِ ،
العدل : الا.ِنصاف
والاحسانُ : التفضُل
همانا خداوند امر کرده به عدل و احسان وادای حقوق
واز سه کار فحشا ، بغی و ظلم نهی کرده.
«آیه ۹۲ نحل »
از امام سوال کردند عدل و احسان چیست؟
فرمود عدل انصاف ،و احسان تفضل است.
نظرات در مورد عدل و احسان:
عدل انجام واجبات – احسان مستحبات
عدل توحید ، ریشه و اساس – احسان تکالیف و اعمال
عدل رابطه ظاهر و باطن و شبیه بهم بودن – احسان باطن از ظاهر بهتر باشد.
تفسیر امام, عدل همان انصاف است.
انصاف همان نصف
در هر امری نصف سهم خود ، و نصف برای دیگران ، و به حق دیگران دستبرد زده نشود.
والاحسانُ : تفضل که بالاتر از عدل است کمی از حق خود بیشتر به دیگران داده شود.
خود در سختی و دیگران در آسایش ، خواه بدانند و تشکر کنند یا اصلا ندانند.
